Baskıcı rejimden bu yana Küba vatandaşları daha yeşil otlaklar arayışı içinde Amerikan topraklarına ulaştılar. 20 yıllık politika, göçü sıkılaştırmaya yönelik bir deney olarak değil, asırlık politikada bir değişiklik meydana getirmek için beklenmedik bir sapma gibi ortaya çıktı. Her ne kadar Küba, Başkan Obama'nın mirasının ayrılmaz bir parçası olsa da, üzerinde düşünülmesi gereken husus, herkese karşı adil olmak ve insanların beyin göçünü engellemektir. Bu şüphesiz olumlu bir ayrılık hediyesi değil. Geçmiş yıllarda, deniz ve kara yoluyla Amerikan topraklarına ulaşmayı başaran çok sayıda Kübalı vardı; bu da onları ekonomik göçmen haline getiriyordu ve siyasi mülteci olarak görülmüyordu. Bu durum Latin Amerikalı grupları, o dönemde uygulanan politikaların daha lehinde ve Küba'ya daha yatkın olduğu yönünde tetikledi. Günlerin sayılı olması ve yeni yasanın, görevden ayrılan cumhurbaşkanının döneminde olağanüstü bir değişiklik eylemi olarak durması kaçınılmaz. Öte yandan Havana, ABD'den uzaklaşan Kübalılara da kapı açıyor. Ülkelerin ilişkilerinin önümüzdeki günlerde nasıl olacağı belirsiz. Yasanın tutarlı hale getirilmesiyle, “Islak Ayak, Kuru Ayak” adı verilen politika yalnızca dalgalı denizlerden ve yüksek arazilerden geçmeyi başaran Kübalılar için geçerlidir. Hareket, Küba'nın ABD'ye göçünde bir engel teşkil etmeyi amaçlıyor