Singapur'daki işgücünün bir parçası olan denizaşırı göçmenler, Mal ve Hizmet vergisi, CPF ödemeleri, emlak vergisi ve gelir vergisi gibi çeşitli vergilendirmeler yoluyla ekonomisinin hacminin artmasına katkıda bulunmaktadır. Katkıları Singapurlu bir vatandaşla aynı düzeydedir. Mesela Endonezya'da lise düzeyindeki parlak ve yetenekli bir öğretmenin yıllık kazancı 5000 dolardan fazla olamaz. Singapur'daki aynı öğretmen kolaylıkla 40,000 ila 50,000 dolar arası para kazanacak. Bu nedenle göç, Liberteryenizm SG'nin aktardığı gibi, çeşitli ekonomik ve sosyal nedenlerden dolayı da çağın ihtiyacıdır. Göçmenlerin Singapur'da yerlilere iş ayırmasını kısıtlama fikrinin arkasında yatan, kendi hakkını ilan etme ilkesinden başka bir şey değil. Küresel dünyada iş hakkı ya da ücret tarifesi yok; yalnızca siyasi özgürlük veya daha iyi yaşam standartları için bir ulustan diğerine hareket etme özgürlüğü vardır. Singapurlu yerlilerin işlerinin denizaşırı göçmenlerden korunması yönündeki talepler aslında ciddi biçimde yanlış yönlendiriliyor. Bu, Singapur'da hiçbir zaman doğuştan gelen bir hak olmadı ve hiçbir slogan ve protesto, bu kasıtlı öz-hak iddialarını maskeleyemez. Eğer sözde iş hakkı diye bir şey varsa, o zaman neden Singapur'daki gençlerin yüksek öğrenimden faydalanması gerekiyor ve neden becerilerin iyileştirilmesi için herhangi bir eğitim programı olması gerekiyor? Her durumda, işler Singapur'daki yerlilere ayrılacak ve onların çok çalışmalarına ve becerilerini geliştirmelerine gerek kalmayacak. Birinci dünya ülkesinde doğma ayrıcalığına sahip olan Singapurluların, denizaşırı bir göçmenin Singapur'da kendisi için bir kariyer şekillendirmesini engelleyecek hiçbir ahlaki hakkı yoktur. Singapur'a Göç Etmek, Eğitim Görmek, Ziyaret Etmek, Yatırım Yapmak veya Çalışmak istiyorsanız dünyanın en güvenilir Göçmenlik ve Vize Danışmanı Y-Axis ile iletişime geçin.